Toelichting gevelteken Helletje 5 (2017)
Het Helletje is een helling (hellinkje) naar de IJssel; hierover werden bier en allerlei goederen aan boord gebracht. “Verpakt” in tonnen, makkelijk rollend en (indien onverhoopt nodig) goed drijvend naar de aangemeerde boot.
In dit linksonder deel zijn ook de ambachtslieden vertegenwoordigd die in de afgelopen eeuwen de eenvoudige huisjes aan het Helletje bewoonden. Op het zand van de stroomrug, waarop Oudewater ooit ontstond.
Parallel aan de tonnen is de donkergroene haag weergegeven, waarachter zich het kerkhof bevond. Een begraafplaats voor hen, die geen plaats in de kerk konden betalen, iets op hun kerfstok hadden en/of om andere redenen buiten moesten blijven. Daarachter is de kerktoren zichtbaar, die over alles en iedereen waakt, de tijd aangeeft, op gezette tijden van zich laat horen en tegelijk een serene rust uitstraalt.
Tussen Helletje en hemel zit de huidige bewoonster, Ineke Rabbering, met haar planten en bloemen, weergegeven door een band van bloemen: distels en lelies. Dit refereert aan heilig Pietje de Booy, die hier woonde in de gelijknamige roman van Herman de Man. Deze Pietje was een bijzonder-begaafde jongen die als disteltrekker werkte in de weilanden rondom Oudewater. Hij trok de distels om deze te laten plaatsmaken voor leliën: “… distels voor leliën, distels voor leliën,….”
Ontwerp: Gert Jan Meijer; uitvoering: i.s.m. Alies Brouwer-Snippe en Cock Verkerk