OBAN

In vele culturen worden jaarlijks de overledenen geëerd. In Japan met de ceremonie “Oban”. Daarbij wordt ter nagedachtenis van elke dierbare die in het daaraan voorafgaande jaar is overleden een brandende lampion op de zee losgelaten. Deze gaat rustig met de stroom mee en verdwijnt in de verte. Dat jaar hadden tsunami en rampen met kerncentrales heel veel slachtoffers gemaakt. Dientengevolge waren er heel veel lampionnen op zee. Een TV-rapportage daarover trof mij zeer, ook omdat er net een aantal sterfgevallen in mijn omgeving had meegemaakt. De grotere lampionnen op de voorgrond zijn dan ook aan recent overleden vrienden en collega’s toegedacht, iets verderop zijn ze voor eerder verloren vrienden en familieleden.
najaar 2011

In many cultures people honour their deceased annually. In Japan they do this with the ceremony called “Oban”. In commemoration of each loved one, who passed away the previous year, a lantern is floated on the sea. It gently drifts away and disappeares in the distance.
In that year (2011) the tsunami and the consequent disasters with nuclear power plants resulted in many victims. Therefor there were many lanterns on the sea.
I was very touched by a TV-special about this, specially because at the time I had recently lost some dear friends. To them I dedicated the bigger lanterns in the foreground; the lanterns further back are for friends and family previously deceased.